RODNEY HOOGTERP

Vakmanschap & ambacht

​

Ik zie de docent daarom liever als een bewegingsonderwijzer en sportprofessional. Docent lichamelijke opvoeding of docent sport en bewegen dekt de lading onvoldoende. Het is zoeken naar een goede balans tussen innoveren en de traditionele aspecten die worden waargenomen in het bewegingsonderwijs. De ‘bewegingsonderwijzer van de toekomst’ weet niet alleen veel van zijn vakgebied, maar is ook een uitstekend pedagoog die een kritische houding kan aannemen en onderzoekt hoe het lesaanbod ontwikkelingsgerichter kan worden vormgegeven [4]. Het vak is een ambacht, een creatief beroep waarbij uitstekend vakmanschap een stap in de richting is naar een leven lang actieve gezondheid. Essentieel binnen mijn visie op onderwijs:

 

Elk kind heeft unieke talenten! Voor mij is talent niet het vermogen om iets heel goed te kunnen. Talent is het vermogen om ergens heel goed in te worden of om iets heel sterk te kunnen ontwikkelen. Gelukkig maar, want als talent een statisch gegeven was, dan zou elke vorm van inspanning en je best doen niet lonend zijn. Ik vind het enorm belangrijk dat er aandacht en ondersteuning kan zijn voor alle leerlingen om deze talenten te ontwikkelen. Talentontwikkeling vergt een breed aanbod van zowel gerichte interesses, activiteiten en mogelijkheden, als keuzemogelijkheden en brede oriëntatie [9]. We kunnen het onderwijs zo inrichten dat het stimuleert om individuele talenten te ontdekken en ontwikkelen. Het liefst zie ik daarom een meer individueel ingericht leertraject voor alle leerlingen.

 

Zelfregulatie is onmiskenbaar verbonden met de 21ste eeuw. Moderne culturele waarden waaronder non-conformiteit en autonomie verhogen de mate waarin je je eigen weg moet kunnen bewandelen [1]. Ik ga hierbij uit van de 3 basisbehoeften van ieder persoon. Dit zijn autonomie, relationele verbondenheid en competentie. De leerling heeft een bepaalde mate van vrijheid en keuzemogelijkheid nodig om zichzelf zo optimaal mogelijk te kunnen ontwikkelen. Hierbij is het echt belangrijk dat we een stimulerend en veilig leerklimaat oprichten dat aansluit bij de behoeftes van leerlingen en dat de leerling ook echt het gevoel heeft, dat hij of zij zich ontwikkeld en vaardiger wordt [10]. De leerling zal hierdoor veel sneller intrinsiek gemotiveerd raken om vanuit zichzelf te blijven leren en zodoende zal de kans op een succesvolle schoolloopbaan aanzienlijk worden vergroot [1].

 

Het bewegingsonderwijs moet worden ingezet als middel om een gezonde leefstijl te ondersteunen. Wellicht als losstaand onderdeel door bewegingsonderwijzers, maar misschien nog beter door een integrale aanpak. Daarom ben ik groot voorstander van initiatieven zoals ‘Gezonde School’. Ik heb me er als onderzoeker over verbaast hoe vaak en in welke mate leerlingen op relatief jonge leeftijd al een zeer ongezonde levensstijl hebben ontwikkeld. Leerlingen brengen een groot deel van hun tijd door in een onderwijssetting en het is ook de verantwoordelijkheid van het onderwijs om de samenleving hierbij te ondersteunen. De kaders en richtlijnen voor elk type onderwijs stellen hetzelfde: het bewegingsonderwijs moet een duurzaam en positief effect hebben op gezondheid en leefstijl [5] [7]. Gezondheid is meer dan bewegen alleen, ook dit is belangrijk om te realiseren. Het bewegingsonderwijs speelt via die weg een rol, maar de gymzaal of het sportveld is ook de plek waar ruimte is voor mentale ontwikkeling en andere gezondheidsthema’s. Het model ‘Mijn Positieve Gezondheid’ is een voorbeeld die dit illustreert. Met name tijdens bewegingsactiviteiten, wanneer leerlingen niet in de schoolbanken zitten, wordt zichtbaar wie er goed in de groep ligt en welke leerlingen moeite hebben met het vinden van aansluiting. Ook dit zijn indicatoren voor gezondheid die we goed in de gaten willen houden en waarop we kunnen aansturen [11].